Les Brigittines

De solo als een daad van protest en opstand. Een noodzakelijke daad tegenover de wreedheid van onze wereld. Gedreven door verontwaardigde stemmen die één voor één weerklinken, worden de gebroken bewegingen getransformeerd tot een ritueel tegen de machteloosheid. De ruimte wordt ingenomen door polyfonie. Een Litouws lied van verzet weerklinkt. De stemmen van het collectief versterken de individuele kracht van de danseres, die vastberaden opstaat en zich met kracht en volharding ontplooit.

Op een verrassende en onthutsende manier, maakt Vilma Pitrinaitė gebruik van energieke en moedige bewegingen, waarbij de spontaniteit van de verontwaardiging wordt gecombineerd met een geluidscompositie die tot het uiterste gaat. Een compromisloos werk, even bevrijdend als gebiedend.