Les Brigittines

Voortgekomen uit een nacht waar geen einde aan kwam en waarnaar ze continu terug gezogen worden op de deining van de liefde, verschijnen zes dansers in het gloeiende schijnsel dat hen verlicht als één lichaam in beweging. Vloeiende bewegingen, verstrengelende personen, een overdaad aan gebaren die een nagenoeg abstract gewemel creëert ondanks de zeer aanwezige, duistere en levendige lichamelijkheid.

Voor deze fysieke fabel inspireerde Virgilio Sieni zich op het wonderlijke vervolg van de liefdesgezangen tussen een man en een vrouw waarvan de bron allicht dateert uit het oude Mesopotamië. De oerkracht, stilte en intensiteit, maar ook de basklanken, het sacrale en picturale maken dit tot een coherent en bewogen geheel.
Alles verwijst naar de oorsprong, roept zachtheid op en de kwelling van de aantrekking.